Knjiga Sedmi dan košave je središnji član Pantićeve novobeogradske trilogije koja je započeta u pričama iz knjige Novobeogradske priče i u jednoj formi uobličena u pričama iz knjige Ako je to ljubav. U pričama Mihajla Pantića iz knjige Sedmi dan košave ukazuje se postojan, jasno izgrađen svet čija je težišna osa Novi Beograd sa svojim konkretizovanim, stvarnim i postvarenim likovima, prizorima i figurama susreta. Novi Beograd je u ovoj knjizi oblikovani prostor pripovedanja i svet osvojen za priču, ali u iskustvu čuda ili ljubavi, dosade ili praznine kakvo osećaju mnogi Pantićevi junaci može se prepoznati svim bićem i čitalac koji ne nosi u sebi iskustvo Novog Beograda.
U pričama iz knjige Sedmi dan košave Novi Beograd je izabrani, konkretni, iznutra osvešćeni prostor priče i prostor ljudske egzistencije. U prisenku ovih priča pomalja se Novi Beograd kao mesto neobičnih susreta i događaja i kao novi grad koji postepeno stiče svoju istoriju i upoznaje njene dramatične izazove.
Smeštene u prostoru Novog Beograda, priče u ovoj knjizi najčešće nastaju po modelu susreta junaka koji sa sobom donose različita i vrlo individualizovana iskustva istorije i svakodnevice. U susretima iz ovih priča ne razmenjuju se samo energije ljudi različitih iskustava, već iz njih proističe i nesvakidašnja volja za pripovedanjem. Junaci pripovedaju svoju sudbinu govoreći i o istoriji grada u kome su se našli.
Priče iz ove knjige prevedene su na više jezika i zastupljene u nekoliko antologija i panorama savremene srpske priče objavljenih u zemlji i inostranstvu.
