U vrelini topčiderske noći neko je svirepo presudio Milošu Obrenoviću, knezu srpskom i oslobodiocu. Ali njegova porodica, kao i vladajuća klika, vešto sve zataškava i saopštava narodu da je knez umro prirodnom smrću. Ipak, njegov naslednik, knez Mihailo, odlučuje da povede istragu i za taj opasan i delikatan posao angažuje Jevrema Utvića, raspopa i istražitelja, razvratnika i egocentrika, inteligentnog i retko intuitivnog čoveka koga proganjaju demoni prošlosti i izuzetan dar koji je istovremeno i njegovo prokletstvo. U dve paralelene priče, Branislav Janković u svom do sada najboljem romanu traga za ubicom kneza Miloša, ali čitaocima otkriva izuzetnu priču o Jevremu Utviću, koji je još kao nejaki dečak zbog greha svoje majke proklet da može da vidi duhove i sa njima komunicira. Na razmeđi dva sveta, kroz intrige u koje su podjednako umešani masoni i srpska tajna policija, kroz tragično završenu priču o ljubavi glavnog junaka prema kneginji Savki, autor slika i portret devetnaestovekovne Srbije, zemlje zagonetki, krvi i nemirnih duhova.