Antinoj 24, vikend-roman, govori o tri dana u životu jedne porodice i njihovih prijatelja koji se spremaju za otvaranje izložbe slika i skulptura. Sažetim i jezgrovitim kazivanjem sveznajući pripovedač postepeno otkriva porodične i druge tajne, i obelodanjuje šta se krije iza privida. Svako od junaka ima svoju priču i svoju verziju onoga što bi trebalo da bude istina. Poglavlja (od kojih neka mogu biti i kratke priče) okupljena su u čvrstu celinu sa elementima krimi-romana, ili romana tajne. Predistorije junaka jesu predistorije izložbe. Razmatranja o umetnosti, životu, o odnosu prema bližnjima i daljnjima, pitanja bolesti i smrti, duhovne i telesne krize data su u čvrstim narativnim segmentima koji svedoče o sveopštoj povezanosti. Ton izlaganja je blago humorističan a katkad i sa dozom crnog humora i satire. Kao što se siže odnosi prema fabuli, tako se i javna i opšta istina odnosi prema ličnim istinama junaka ove knjige. U zavisnosti od toga na koji se način čita i šta se učitava, može se shvatiti i kao svojevrsna parodija svega prikazanog. Autorka traži angažovanog čitaoca koga ne opterećuje suvišnim detaljima, već samo onima koji se tiču neposredne radnje.
