Nema toga ko nije zapazio da se među svakih tridesetak često viđanih i otuda običnih prezimena javi i poneko kao krojeno da iznenadi ili zabavi. Sreću se svuda – u školi, na poslu, na radiju i TV. Mora se priznati da nije isto kada se čuju prezimena Petrović ili Jovanović, ili neka od onih koja vrcaju humorom, poput Ćulibrk, Tresigaća ili Krkobabić, ili pretećih, poput Koljivratić i Palikuća, ili ona puna poželjnih nagoveštaja, kao Mileusnić. Očito nas nešto goni da verbalni žongleraj skriven u neobičnim prezimenima doživljavamo kao malo čudo i da na njega reagujemo iz dubine estetskog i jezičkog bića, snagom urođene ljubavi za raznovrsnost, iznenađenja i misteriju. Prolaze decenije, a pojavi novih zanimljivih prezimena kao da nema kraja! Možda srpskih prezimena ima više nego Srba, možda je njihov broj beskonačan, ili bar ravan broju zvezda na vedrom noćnom nebu nad zemljom Srbijom. Sastavljen isključivo od izvorne jezičke građe koja je odležala na istorijskoj i jezičkoj vetrometini dva ili više stoleća, ovaj prezimenik je i sadržajno i koloraturno narodna tvorevina, poput epsko-lirske pesme. Jedino iza forme „strofa“, u koje su svrstana naša najzanimljivija prezimena, stoje, kao ispod melografskog zapisa, ime i trud skromnog potpisnika ovih redova. (Srpko Leštarić)
