Osnovne karakteristike suprotstavljenih intelektualnih tabora u Francuskoj u „pozicionom ratu“ povodom interpretacije ratova za jugoslovensko nasleđe gotovo se savršeno preklapaju ne samo kada je reč o napadu na Irak, ili s rascepima koji su tada postojali povodom evropske konstrukcije, nego npr. i kada je reč o podržavaocima i protivnicima „Žipeovog plana“, koji je bio udar na francusku „državu blagostanja“. Glavni „ulozi u igri“ nalazili su se, dakle, pre svega u Evropi, i u samoj Francuskoj, a ne u Jugoslaviji, i bili su povezani s ključnim društvenim problemima koji su opterećivali francusko društvo 90-ih: od pitanja međunarodnog pozicioniranja Francuske, do debata o imigraciji i EU. '
