Ogorčene zbog ponižavajućih uslova života, izrabljivanja i gladi, životinje su se pobunile i proterale vlasnika imanja. Dok sve pršti od idealističkog poleta, one pokušavaju da izgrade novi poredak, zasnovan na pravdi i jednakosti. Međutim, čak ni čista životinjska duša nije lišena slabosti svojstvenih ljudima i ubrzo dolazi do raslojavanja i počinje da se manipuliše činjenicama, a sve pod izgovorom da je to neophodno zarad ostvarenja viših ciljeva.
Iako napisana pre više od sedamdeset godina kao satira na račun staljinističke Rusije, novela Životinjska farma i danas, možda čak više nego ikad, ispunjava čitaoca blagom nelagodom zbog neprijatnog direktnog podsećanja na mračne strane svakog društvenog poretka, preobražavanje ideala u njihovo naličje i igre koje političari i dalje igraju pod maskom opšteg dobra.
...ali više se nije moglo odrediti ko je tu svinja, a ko čovek.