Nakon četiri decenije reformi i otvaranja prema svetu, Kina je već dugo uronjena u svet globalnog kapitalizma; shodno tome, savremena kineska kultura takođe doživljava dramatične i odlučne transformacije koje su opisane kao transformacije viševalentnih dimenzija.
Sa usponom kineske ekonomije – ali još ne i njene političko-vojne moći – predsednik Si je u novembru 2012. godine, ubrzo nakon završetka Osamnaestog nacionalnog kongresa Partije, predložio da „kineski san” (中国梦 Zhongguo meng) definiše ulogu pojedinca u društvu i ciljeve kineske nacije.
U ovoj knjizi daje se detaljna analiza književnih i kulturnih tekstova koju pokrivaju različiti mediji, od književnosti, poezije i filma do teorijskih radova.
Kombinujući analizu tekstova sa širim kontekstualnim razmatranjima društvenog, političkog i ekonomskog razvoja Kine nakon Maoa, ovo istraživanje ima za cilj da istraži „sadržaje istine” kineskog društva i kulture posle osamdesetih – nakon njegove namerne, postepene integracije sa tokovima globalizacije.