Shvatiti Aleksandra Bloka (1880–1921), kako piše Andrej Beli, znači shvatiti vezu između njegove rane poezije i poeme „Dvanestorica“, nastale tri godine pred pesnikovu smrt. Izbor koji je pred nama upravo predstavlja uvid u bogato i raznovrsno stvaralaštvo ovog velikog pesnika Srebrnog veka. Pred nama su rani stihovi Bloka „čistog simboliste“ (Ante Lucem, Pesme o Divnoj Dami), poezija kasnijeg perioda (Pesme iz drugih zbornika), kao i tri Blokove poeme – Dvanestorica i Skiti iz 1918. godine i nedovršena poema Odmazda, pisana u periodu od 1910. do 1921. godine.
Stihovi Aleksandra Bloka puni su nedorečenosti i slutnje. U njima je književna kritika uočila posebnu metaforičnost, ironiju i groteskni duh negiranja društvenih okolnosti. Blok je u svom pesničkom izrazu razvio emotivnost i lirizam, a njegova poezija je, „iščekivanje nečeg novog, što če doći“, a što pesnik može da izrazi simbolima i muzikom stihova.
