Rebeka Čilović pisala je Živu vodu sa uvjerenjem da poezija mora mijenjati mnoga naličja
svijeta. Na sceni je korelacija jedinke i opštih trauma današnjice. Rebeka Čilović pjeva
slikama čiji niz kao ishod priziva ličnu slobodu, a početak slobode je riječ o nasilju. Pred čitaocima je uzbudljiva knjiga koja zasigurno nije nikla knjiškom eksperimentalnošću i
medijskim trendovima nego je iskopana iskustvom. Uzbudljiva poezija, puna zrelost i raskoš
talenta. Razigranost teških slika.
Enes Halilović
Postavljajući pitanje velikim neonskim slovima lma li slobode za žene? autorka nas vodi na
svoje pesničko putovanje skidanja velova zabluda, prema oslobadanju i širenju tema za neku
novu situaciju u kojoj ćemo se sresti drugačije, promenjene, samoopevane. Tražeći mesta na kojima (ne) možeš (n)i da se rodiš (n)i da umreš. Stvarajući mesta za poeziju ovu, i buduću.
Danica Vukićević