Poezija Ljubinka Jelića uveliko poseduje prepoznatljivost. To smo mogli ustvrditi u desetak njegovih pesničkih knjiga, dosad objavljenih i neporecivo sazdanih, u neprestanoj težnji, za poetičkim prinavljanjem, posebno u oslobađanju jezičke zaigranosti izvan standardizovane forme, bliske tradicionalnom narodnom pevanju i romantičarskom iskustvu. Tu osobenost nalazimo i u ovoj njegovoj pesničkoj knjizi koja delimično ima izvesne zasnovanosti u pojedinim pesmama, ranije objavljenim, prvenstveno u tematsko-motivskom krugu posvećenom ljubavi – tom svevremenom životodavnom eliksiru. Zapravo, ova najnovija knjiga po svim poetskim elementima dobro struktuiranim u neobične slike i asocijacije, u jednu nesvakidašnju refleksiju o ljubavi, potvrđuje da je pred čitaocima još jedno zrelo pesničko ostvarenje, građeno bez patetične intonacije, u saglasnosti sa značenjima modernih poetičkih pritoka.
(Radomir Andrić)
