Danijele ima dvadeset godina kada, nakon snažnog izliva besa, biva podvrgnut obaveznom psihijatrijskom lečenju. Jun je 1994. godine, leto Svetskog prvenstva u fudbalu.
Pored njega su cimeri s psihijatrijskog odeljenja, koji će s njim provesti nedelju dana prinudne internacije: petorica marginalizovanih muškaraca. Uznemirujući i raznežujući likovi, rastrojeni a ipak mudri, koje je život pregazio, baš kao i njega. Poput njega, nesposobni da se izbore s patnjom, da ne preteruju u ljubavi. Od Bogorodičicinog pogleda koji ne nalazi mir do crno-bele fotografije Đorđove majke, od Đanlukine nekontrolisane radosti do Mariove vaskrsle ptičice. Sve do ništavila koje ispunjava Alesandra. Zbliženi hospitalizacijom i nesnosnom vrućinom, dok ih ispituju nezainteresovani lekari i o njima se staraju uplašeni bolničari, Danijele i ostali pacijenti osećaju kako se iz dana u dan među njima javljaju bratstvo i potreba za međusobnom podrškom, s kakvim se do tog trenutka nikad nisu susreli. U ponorima ludila blista ljudskost kojoj Menkareli pruža glas, uz jedinstvene nežnost i snagu.
Nakon izuzetnog prijema njegovog prvog romana — osam izdanja, i sjajnih ocena kritičara (nagrada Volponi, nagrada Severino Čezari za prvo delo i nagrada Džon Fante za prvo delo) — Danijele Menkareli se vraća sa snažnom pričom o patnji i nadi, o gorućim pitanjima i sjajnim otkrićima. Prikazuje nam očajničku, mahnitu potragu za smislom jednog mladića koji vapi za spasenjem. Po ovoj Menkarelijevoj knjizi snimljena je istoimena Netflixova serija.
„Spasenje. Za sebe. Za moju majku s druge strane žice. Za sve sinove i sve majke. I očeve. I braću i sestre svih prošlih i budućih vremena. Moja boljka se zove spasenje.“
